Dynamic ve Static Typing

Dynamic typing value (değer) ile ilgilidir ve tüm tip kontrolleri runtime'da yapılır. Bu sistemde bir değişkene herhangi bir değer atayabilirsiniz. Static typing ise variable (değişken) ya da textual expression ile ilgilidir ve compile-time'da, programınızı henüz çalıştırmadan önce kontrol edilir. TypeScript gibi static type-checker sistemleri programlar çalıştırıldığında karşılaşabileceğimiz olası hataları bize gösterirler.

Dynamic Typing

JavaScript ile yazılan kodları çalıştırdığımızda runtime'da kullandığımız değerlerin (values) ne tipte (types) olduğu belirlenir ve bu değerler üzerinde ne tür işlemler yapabileceğimize karar verilir. Sık sık karşılaştığımız TypeError hatalarının bir kaynağı da budur. string ya da number gibi primitive değerler için typeof operatörü ile tipleri belirleyebilsek de fonksiyonlar gibi diğer durumlarda tipleri belirlememiz mümkün değil.

JavaScript bize yalnızca dynamic typing (dinamik tipleme) sistemini sunar.

Static Typing

Typescript'i bu bahsettiğimiz TypeError hatalarını henüz kodlarımızı çalıştırmadan önce bizim için fark edip gösterebilecek ve potansiyel hataların önüne geçebilecek bir static type-checker olarak düşünebilirsiniz. Şu örnekteki gibi bir string değerini çağırmaya çalıştığınızda daha kodunuzu çalıştırmadan önce hata mesajını verecektir.

const message = "hello!";
 
message();

🚨 This expression is not callable. Type 'String' has no call signatures.

Neden Static Typing?

Static typing tam anlamıyla hataların önüne geçmenizi sağlamaz ancak onları daha erken fark edip düzeltebilmenizi, bu sayede uzun vadede daha az efor harcamanıza yardımcı olur.
Type annotationlar yazılan kod git gide detaylanıp daha karmaşık bir hale gelmeye başladığında parçalara ayırma konusunda yardımcı olur.
Eklenen tüm type annotationlar kendiliğinden bir tür teknik doküman olarak kullanılabilir ve ekibe yeni dahil olan geliştiricilerin projeye adapte olma süreçlerini daha kolay hale getirebilir.